5 هیولای سینمای علمی، تخیلی کلاسیک که دست کم گرفته شده اند - وبلاگ رضا

به گزارش وبلاگ رضا، دوران کلاسیک سینمای علمی-تخیلی هم تاریخ افتخارآمیزی است که سازندگان مدرن دوست دارند هرچیزی را به آن ارجاع دهند و از آن الهام بگیرند، و هم هدف تمسخر عده ای دیگر است. قرار دادن آینده روی پرده سینمای شصت یا هفتاد سال پیش و خلق هیولای باورپذیر در سینمای کلاسیک سخت بود، به خصوص بدون بودجه یا قابلیت های تکنولوژیکی مورد احتیاج برای ساختن یک دنیای نو که امروز به راحتی در دسترس است.

در سال 1933، قبل از اجرای کد مخوف هیز که در سال های بعد به شدت تمام اجرا شد، استودیوی RKO Radio Pictures شاهکار مهم کینگ کنگ در ژانر ترسناک را منتشر کرد. تأثیر آن میمون غول پیکر بسیار فراتر از شهری که او سعی داشت نابود کند توسعه یافت. بعد از آن بود که فیلم هایی با موضوع هیولای غول پیکر به یکی از ماندگارترین زیرژانرهای سینمای علمی-تخیلی و وحشت کلاسیک تبدیل شدند، اما دوران اوج آن ها دهه های 50 و 60 بود. در ادامه بعضی از برترین طرحی های هیولا در آن دوران را معرفی خواهیم کرد.

1. گامرا (Gamera)

اگرچه کینگ کنگ کاتالیزور رونق فیلم های هیولایی آن دوران بود، اما گامرا، این لاک پشت بزرگ وجود خود را مدیون پادشاه دیگر هیولاهای سینمای کلاسیک است. در سال 1965، Daiei Film، که اکنون با نام Kadokawa Daiei Studios شناخته می گردد، به پاسخی برای فیلم پیشگامانه گودزیلا، ساخته ایشیرو هوندا در سال 1954 احتیاج داشت. اولین کوشش آنها به علت مسائل ایمنی در صحنه فیلمبرداری باخت، اما نتیجه کوشش دوم آنها گامرا، هیولای غول پیکر بود.

در مجموع 12 فیلم Gamera ساخته شده است، اما اولین فیلم تنها فیلمی است که در ایالات متحده و در سینماها به نمایش در آمده است. زیبایی های طراحی گامرا از چیزی که در ابتدا در ظاهر او دیده می گردد پیچیده تر است. او لاک پشت غول پیکر دوپایی با عاج و دست های پنجه ای است. تقریباً به همان روشی که گودزیلا لیزرهای رادیواکتیو ساطع می نماید گامرا نیز نفسی آتشین دارد، اما توانایی های او فراتر از این هم می رود. گامرا می تواند بدن خود را در پوسته خود جمع کند، با استفاده از بیرون دادن نفس آتشین خود پرواز کند و با سرعت فرفره های انفجاری در آسمان بچرخد. گامرا طراحی منحصربه فرد و داستانی جالب دارد، قطعاً این هیولای سینمای کلاسیک سزاوار بیش از این است که به عنوان یک گودزیلا و بی نام و نشان دیده گردد.

2. توده چسبنده (The Blob)

اثر ایروین یورث در سال 1958 که تا حد زیادی تحت الشعاع نسخه بازسازی شده سال 1988 نهاده شد، یکی از تاثیرگذارترین فیلم های ترسناک علمی-تخیلی دوران خود بود. هیولای این فیلم توده ای چسبنده، بدون اندام و ساخته شده از ماده ای ناشناخته است که هر موجود زنده ای را که با آن تماس پیدا کند می خورد. این هیولای خلاقانه سینمای کلاسیک در ابتدا رنگ قرمز و مات دارد، اما وقتی انسان را می بلعد، رنگش متمایل به زرشکی می گردد. این فیلم جنبه ای سرکوب شده ولی هوشمندانه از ژانر گور است که در آن موقع به علت کد هیز ممنوع شده بود.

توده چسبنده هم به عنوان هیولا و هم به عنوان فیلم تأثیرگذار است. هیولاهای توده ای و چسبناک زیادی بعد از آن در سینما خلق شدند که همگی از این کار الهام گرفته اند. از برداشت ضدفرهنگی در فیلم چیز (The Stuff) گرفته تا برداشت های کمدی تر مانند رمان مربا نوشته ریچارد کراشاو. به همین علت می توان نتیجه گرفت که توده چسبنده نقطه عطفی در این ژانر بوده است.

3. یمیر (Ymir)

هیچ لیستی از هیولاهای خلق شده در سینما بدون حضور مخلوق ری هریهاوزن کامل نیست. بیست میلیون مایل تا زمین (20 Million Miles to Earth) حماسه ای ترسناک/علمی-تخیلی محصول سال 1957 است که با هدف نشان دادن قدرت انیمیشن استاپ موشن ساخته شد. اگرچه این جانور در فیلم نام رسمی ندارد، اما در ابتدا از آن به عنوان یمیر غول پیکر یاد می شد.

یمیر نوعی مرد آبشش دار بزرگ الجثه با دم مارپیچ بلند و دندان های نیش بیرون زده است. صدای منحصربه فرد آن با افزایش سرعت صدای فیل ایجاد شده است. با وجود این که داستان فیلمی که پیرامون هیولا ساخته شده است خاص نیست، طراحی خود هیولا و نحوه راه رفتنش آن را ماندگار نموده است. یمیر شناخته شده ترین هیولای سینما نیست، اما یکی از برترین جانوران خلق شده در دوران خود است.

4. نرم تنان (The Mollusks)

این دوره سینمای وحشت و علمی-تخیلی تقریبا تحت سلطه حیوانات بزرگ الجثه بود. هر موجود نوی در این ژانر در واقع نسخه بزرگی از حیواناتی بود که مردم هرروز آن ها را می بینند. با وجود نام درخشانش، فیلم هیولایی که دنیا را به چالش کشید (The Monster That Challenged the World)، یکی از همین فیلم هاست. جانورانی که خطرات اصلی فیلم محسوب می شوند، به عنوان نرم تنان شناخته می شوند، اما بزرگترین خطر جانوری صدپا به طول 10 فوت است.

اگرچه طراحی این جانور کاملاً خلاقانه نیست، اما نکته اینجاست که این موجود در میزان واقعی طراحی و ساخته شده است. برخلاف بسیاری از فیلم های آن دوره، این موجود با استفاده از تکنیک میزان مینیاتوری روی پرده نمایش داده نشد. در عوض، این حشره غول پیکر مدلی است که به لطف اثر عملی و جلوه های ویژه، با نیروی ویران کننده ای به هر طرف کوبیده می گردد و نیش می زند. درست است که کلیت قضیه ایده ای نو نبود، اما آن قدر خوب اجرا شده است که این نرم تن را در میان بسیاری از حشرات غول پیکر دیگر آن دوران متمایز نموده است.

5. چشم خزنده (The Crawling Eye)

این فیلم ترسناک علمی-تخیلی محصول سال 1958 برای اولین بار با نام چشم خزنده، هم نام با هیولای ترسناک آن، منتشر شد و بعدها به وحشت ترولنبرگ (The Trollenberg Terror) تغییر نام داد. داستان مربوط به مه غلیظ ناشناخته ای است که موجودی کابوس وار را در خود پنهان نموده است. موجود کذایی، توده ای گوشت نفرت انگیز است که با یک چشم کاملاً قابل تشخیص از میان کندویی از شاخک های در حال چرخش، به همه جا می خزد.

چنین ایده ای برای سال 1958 واقعاً انقلابی بود. به علت کمبود بودجه، هیولای فیلم در صحنه های زیادی از فیلم ظاهر نمی گردد. اما وقتی که ظاهر می شد، چشم انداز ای عمیقاً ناخوشایند و ترسناک را به وجود می آورد. این فیلم، مانند دیگر فیلم های برجسته آن دوران، بیشتر به خاطر قسمتی از تئاتر علوم مرموز (Mystery Science Theatre 3000) که از آن ساخته شده شناخته می گردد، اما اگر هوادار فیلم های هیولاهایی دهه 50 هستید، باید هر دو نسخه را دیدن کنید.

منبع: