نقشه های بزرگ هیتلر برای برلین
به گزارش وبلاگ رضا، اگر هیتلر در جنگ جهانی دوم پیروز می شد، امروز شهر برلین به چه شکلی بود. برای آشنایی با برلین آن روزهای فرضی با ما همراه شوید.
قبل از شروع جنگ دنیای دوم، هیتلر برنامه های بسیاری برای نوسازی شهر برلین داشت. قرار بود برلین به عنوان مرکز دنیا، مقر فرماندهی هیتلر بر کل دنیا باشد.
در گوشه دودنستراس و پاپ استراس اصلی در برلین، بین جهت بن جنوبی و خانه ایالتی، یک توده بزرگ مخروطی شکل بتنی وجود دارد. درون این ساختار، تعدادی اتاق به همراه تجهیزات قدیمی، زنگ زده و پوسیده که در اطراف پراکنده شده اند، واقع شده است. ساخته شده در سال 42-11941 در دوره نازی، اینجا یک نقطه به شدت هیجان انگیز نه، ولی مطمئنا یک مکان تاریخی جزوی از نقشه بزرگ هیتلر برای برلین است.
پس از جنگ فاتحانه دنیای دوم، که هیتلر در خصوص آن کاملا اعتماد به نفس داشت، این رهبر بزرگ نقشه تغییر طراحی برلین به عنوان مرکز دنیای آلمان نوین یا ولت هاوپت اشتات گرمانیا، یک متروپلیس مگالومانیا (جنون انجام کارهای بزرگ) با ساختاری غول پیکر را داشت که روح رایش سوم را منعکس می کرد و ترسی در قلب دشمنان و بعلاوه زیردستان وی به وجود می آورد. هیتلر، معماری به نام آلبرت اشپیر را برای نظارت بر پروژه منتصب کرد و آن ها باهم نقشه ای فوق العاده برای نوسازی شهر ریختند.
مدل ولت هاوپت اشتات گرمانیا
برلین در امتداد یک بلوار طولانی 5 کیلومتری شناخته شده به نام پراختالی (خیابان پر زرق و برق) یا بلوار اشپلندوئر (بلوار باشکوه) شناخته می شد. قرار بر این بود که بلوار اشپلندوئر بلواری شمالی جنوبی به عنوان زمین رژه باشد و هیچ ماشینی به آن وارد نگردد. به جای این بلوار، وسایل نقلیه به اتوبان زیرزمینی ای درست زیر جهت رژه منتقل می شدند.
در انتهای شمالی خیابان، یک میدان باز به عنوان گروبر پلاتز با محیطی حدود 350000 متر مربع ایجاد می شد. این میدان با ساختمان هایی بزرگ که شامل قصر رهبری، ساختمان رایشتاگ، کاخ صدر اعظم، رایش سوم و مقامات ارشد ارتش آلمان، نیز می شد، احاطه می شد. ولی بزرگ ترین و مرکزی ترین آن ها در برلین نو یک ساختمان گنبدی شکل بزرگ به نام فولکسهاله یا محل گردهمایی مردم، طراحی شده به وسیله خود هیتلر، می بود.
فولکسهاله با 200 متر ارتفاع و 250 متر قطر حدود 16 برابر بزرگ تر از گنبد کلیسای سنت پیتر بر اساس طراحی های صورت گرفته ساخته می شد. ابعاد آن به قدری بزرگ می بود که هر ساختار دیگری در برلین کوچک و کوتوله به نظر می آمدند. اگر این ساختمان ساخته می شد، بزرگ ترین فضای بسته در دنیا می بود.
مدل گروب هال و فولکسهاله
آرزوهای هیتلر برای فرمانروایی بر دنیا، در طرح معماری و پر زینت کاخ نو صدراعظم، همین الان در اینجا قابل مشاهده و قابل ابراز است. قرار بود هیتلر در سرسرای گنبدی شکل به عنوان رهبر دنیا قبل از گردش اصلی اش، ظاهر گردد. در اتاق بالای برج گنبدی شکل، یک عقاب اشرافی وجود داشت که چنگال هایش را نه در صلیب شکسته نشان نازی، بلکه در کره زمین فرو می کرد.
بر اساس منطق اشپیر، طبیعت معبدی شکل ساختمان گنبدی به مردم حس پرستش هیتلر، جانشینان وی و رایش آلمان را القا می کرد. اشپیر اعتقاد داشت که سرسرای اجتماع گنبدی شکل، مفهومی متعالی و بزرگ را حاصل می نماید و تبدیل به یک زیارتگاه مقدس می گردد که اهمیت آن برای حزب سوسیالیسم ملی به میزان سنت پیتر در رم برای رم کاتالیک می بود. چنین تعلق خاطری هدف تمام نقشه بود.
انتهای جنوبی خیابان، یک ساختار بزرگ دیگری می داشت، یک طاق نشان پیروزی بر اساس طاق تریومف در پاریس، اما باز هم، خیلی بزرگ تر. این مکان طوری طراحی شده بود که صدها متر ارتفاع داشته باشد که به صورت تئوری طاق تریومف در ورودی آن کاملا جا گردد.
مدل فولکسهاله در موزه عالم اموات برلین. عکاس: توماس پیتر/رویترز
اگرچه یک مشکل بزرگ سر راه بود، خاک برلین باتلاقی بود و به میزان پشتیبانی از وزن ساختمان هایی که هیتلر قصد ساخت آن ها را داشت، پایدار نبود. برای تامین وزنی که زمین قابلیت تحمل آن را داشت، یک ساختمان آزمایشی، شوئه ور بلاستونگ کوپر (Schwerbelastungskorper) یعنی سازه ای با توان تحمل وزن سنگین، در مکانی که قرار بود طاق تریومف واقع گردد، ساخته شد.
شوئه ور بلاستونگ، بنیادی با قطر 11 متر داشت که قرار بود جای ساختار استوانه ای شکل 12650 تنی با 21 متر قطر و 14 متر ارتفاع آزمایش گردد. اگر ساختمان کمتر از 6 سانتی متر نشست می کرد، قابلیت ساخت وجود داشت. ساختار بتنی 19 سانتی متر نشست کرد.
چند ماه بعد، جنگ دنیای دوم شروع شد و تمام برنامه ها برای برلین باید کنار گذاشته می شد. شوئه ور بلاستونگ تنها ساختمان مرکز دنیای آلمان بود که تا به امروز ساخته شده است و هنوز به عنوان یادآوری از اینکه چه چیزی می توانست باشد، باقی است.