چقدر ورزش کنیم تا سکته مغزی نکنیم؟

به گزارش وبلاگ رضا، خبرنگاران - ترجمه از هدی بانکی: آیا می دانستید سکته مغزی اولین علت ناتوانی در سال های باقیمانده زندگیست؟ سکته مغزی دو نوع دارد: سکته مغزی ایسکمیک و سکته مغزی هموراژیک. نوع ایسکمیک سکته مغزی، شایع تر از نوع هموراژیک آن است. سکته مغزی ایسکمیک زمانی است که جریان خون به سمت مغز تا جایی محدود می گردد که به بافت حساس مغز آسیب می زند. سکته مغزی معمولا زمانی روی می دهد که لخته خون در یکی از رگ های تغذیه کننده مغز تشکیل می گردد. البته هر عاملی که در جریان خون به سمت مغز اختلال ایجاد کند می تواند منجر به سکته مغزی ایسکمیک گردد. حدود 87 درصد از سکته های مغزی از نوع ایسکمیک می باشند.

چقدر ورزش کنیم تا سکته مغزی نکنیم؟

اما سکته مغزی هموراژیک ناشی از خونریزی داخل مغز است که اغلب به دلیل پارگی رگ در اثر آنوریسم (بیرون زدگی به صورت حباب در دیواره شریان مغزی) ایجاد می گردد. سکته مغزی هموراژیک می تواند نتیجه ناهنجاری در فرم رگ های خونی نیز باشد. خون از رگ پاره شده یا نازک شده وارد حفره باریکی می گردد که مغز را احاطه نموده و موجب تورم بافت مغز می گردد. سکته مغزی هموراژیک معمولا کُشنده است.

همه این اتفاق ها ترسناک به نظر می رسند، اینطور نیست؟ اما خوشبختانه شما می توانید با سی دقیقه ورزش روزانه، ریسک سکته مغزی ایسکمیک را تا 25 درصد کاهش بدهید. در ضمن همین اندازه ورزش می تواند ریسک حمله ایسکمیک گذرا را نیز پایین بیاورد. مطالعات نشان می دهند ورزش در پیشگیری از سکته های مغزی بعدی جلوگیری می نمایند.

یک مطالعه ده ساله روی 16000 مرد نشان داده میان سلامت بهتر قلب و عروق و کاهش ریسک مرگ در اثر سکته مغزی ارتباط وجود دارد. در این پژوهش، سایر ریسک های مرتبط با سکته مغزی مانند شاخص توده بدنی، عادات سبک زندگی، رژیم غذایی، فشار خون بالا، دیابت و سابقه خانوادگی در نظر گرفته شد.

ورزش با چه مکانیسمی احتمال سکته مغزی را کاهش می دهد؟

هرچند هنوز کاملا تعیین نیست ورزش و تحرک بدنی چگونه از ریسک سکته مغزی کم می نماید، اما به گفته دانشمندان مکانیسم این ارتباط، کنترل ریسک فاکتور هایی است که منجر به سکته مغزی می شوند. این ریسک فاکتور های شامل لیپید های غیرنرمال، فشار خون بالا و غیرنرمال بودن سطح گلوکز خون می شوند. ورزش حتی می تواند طرز رفتار رگ های خونی را بهبود بدهد؛ پدیده ای که عملکرد اندوتلیال نام دارد. این اتفاق می تواند احتمال تشکیل یک لخته خون در رگ منتهی به مغز را کاهش بدهد. مثلا مطالعات نشان داده اند ورزش هوازی، فشار خون را پایین می آورد، لیپید را بهبود می دهد، به کنترل گلوکز خون یاری می نماید و حتی از التهاب و سایر فاکتور های منجر به سکته مغزی می کاهد.

حتی افرادی که قبلا دچار سکته مغزی شده اند می توانند از ورزش کردن بهره هایی ببرند. ورزش تحت نظر کارشناس به افراد نجات یافته از سکته مغزی یاری می نماید از آسیب های ناشی از سکته مغزی مانند مشکل در حرکت دادن پا ها یا تعادل، زودتر بهبود پیدا نمایند.

ریسک سکته مغزی را کاهش بدهید

هر چند از نظر فیزیکی فعال ماندن می تواند ریسک سکته مغزی را کاهش بدهد، اما اقدامات دیگری نیز می توانید برای این منظور انجام دهید. بزرگ ترین ریسک فاکتور برای سکته مغزی، فشار خون بالاست. فشار خونی که پیوسته بالاست می تواند به دیواره داخلی رگ های خونی آسیب بزند.

فشار خون تان را کنترل کنید و مطمئن شوید که در سطح نرمالی قرار گرفته است. هر روز فشار خون تان را بگیرید و در مراجعه بعدی تان به پزشک این اطلاعات را ارائه دهید. حتی می توانید در خانه هر روز، در ساعت های مختلفی فشار خون تان را اندازه بگیرید و ثبت شان کنید. خوب است بدانید فشار خون بالا در اول صبح، خطر حمله قلبی و سایر حوادث برای قلب را به دنبال دارد.

در ضمن قند خون و سطح لیپیدتان را نیز کنترل کنید. بالا بودن کلسترول LDL منجر به افزایش ریسک سکته مغزی می گردد، اما مطالعات نشان داده اند تریگلیسرید بالا نیز با افزایش احتمال سکته مغزی مرتبط است. گلوکز بالای خون، حتی در افرادی که مستعد دیابت هستند، احتمال سکته مغزی را افزایش می دهد. خوشبختانه این عوارض اغلب به وسیله اصلاح در سبک زندگی قابل کنترل و پیشگیری اند. البته باید عادت های ناسالمی مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل را نیز ترک کنید. این عادت ها نیز می توانند ریسک سکته مغزی را بالا ببرند. نباید فراموش کنید که بسیاری از این تکنیک های پیشگیرانه در خصوص سکته مغزی ایسکمیک کاربرد دارند، اما کنترل فشار خون و فعال ماندن حتی می تواند ریسک سکته مغزی هموراژیک را نیز کاهش بدهد.

رژیم غذایی تان را نیز کنترل کنید. چاقی، ریسک فاکتوری برای سکته مغزی است و داشتن رژیم غذایی پُر از غذا های فرآوری شده، هله هوله و قند و شیرینی باعث می گردد کنترل ریسک سکته مغزی سخت تر گردد. در گذشته پزشکان هشدار می دادند که رژیم غذایی سرشار از چربی های اشباع شده، احتمال سکته مغزی و حمله قلبی را افزایش می دهد، اما مطالعات اخیر این موضوع را زیر سوال برده اند. افزودن میوه ها و سبزی ها فیبردار نیز می تواند با یاری به کنترل وزن، تعدیل لیپید و کنترل فشار خون، احتمال سکته مغزی را کاهش بدهد. میوه ها و سبزی ها منابع عالی پتاسیم اند. چند مطالعه نشان داده اند بین مصرف پتاسیم و ریسک پایین تر سکته مغزی ایسکمیک ارتباط وجود دارد. مطالعه ای نیز دریافته اگر نسبت پتاسیم به سدیم در ادرار بیشتر از یک باشد، منجر به افزایش 47 درصدی ریسک سکته مغزی می گردد.

مهم ترین کاری که می توانید انجام دهید تا احتمال سکته مغزی را از خود دور کنید، کنترل فشار خون است. ورزش هوازی می تواند یاری تان کند فشار خون تان را در سطح نرمالی نگه دارید. در ضمن ورزش از راه هایی غیر از تاثیر بر فشار خون نیز، در پیشگری از سکته مغزی نقش دارد. پس به خاطر سلامت رگ های خونی و مغزتان هرگز نقش تحرک بدنی را دست کم نگیرید.

منبع: cathe

منبع: برترین ها

به "چقدر ورزش کنیم تا سکته مغزی نکنیم؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چقدر ورزش کنیم تا سکته مغزی نکنیم؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید