دست نوشت برای بارسا ، مثلث جهنمی، افسوس برای آرتورو - وبلاگ رضا

به گزارش وبلاگ رضا، بارسا حالا یک سوم امتیازها را از دست داده و با وجود سخت تر شدن لالیگا شبیه قهرمان ها به نظر نمی رسد.تیمی که فصل قبل 36 هفته نباخت و رکورد زد حالا دو باخت در 12 هفته ابتدایی فصل داشته است.

محمد قراگزلو، یک)بتیس تیم پانزدهم جدول لالیگاست و بارسا سه هفته ای است صدر را پس گرفته اما حتی بعد از نمایش دلپذیر مقابل اینتر در سی ال می شد حدس زد چرخ دنده های بارسا در لالیگا همچنان کند حرکت می نماید.هفته قبل بارسا طی سه دقیقه خاتمهی از باخت در زمین رایووایکانو فرار کرد و از جهنم وایکاس بهشتی ساخت که انگار همه چیز دست نخورده و تمیز باقی مانده بود اما در همان مسابقه نیز نشانه های ناکارامدی سیستم دفاعی بارسا مشهود بود.بارسا در آن مسابقه مطابق هفته های قبل تر به حریف بی ستاره اش موقعیت های مسلمی هدیه کرد و دو گل هم خورد تا آمار ضعیف خط دفاع همچنان ضعیف تر گردد اما تکرار این فاجعه به شکلی دردناک تر در نوکمپ غیر قابل باور به نظر می رسید.

2)باور کردنی نبود.لئو مسی برگشته بود و با اینکه بازگشت اومتیتی کمی به عقب افتاد اما می شد باز هم روی زوج لنگلت- پیکه حساب کرد.روی سکوها سرخی سمپر،فرمالن،رافینیا و کوتینیو لشکر مصدومان بارسا کنار هم نشسته بودند و نبود این آخری می توانست تا حدودی شرایط بارسا را در فاز حمله بهم بریزد اما حواس همه به بازگشت مسی بود.مثلث خط حمله اما تغییر آشکاری نموده بود.دمبله بعد از ادا و اطوار جدیدش با فریم تازه عینک تنها از روی سکوها بازی را تماشا می کرد و اینطور شد که مالکوم بعد از آن نبوغ لحظه ای در زمین اینتر به ترکیب اصلی رسید.مالکوم از دمبله با اشتیاق تر و مسوولانه تر بازی می کرد اما در روزی که مسی به لحاظ فرم بدنی شرایط خوبی نداشت مهاجم برزیلی تازه وارد هم نتوانست پرس کافی را روی خط دفاع بتیس ایجاد کند و اولین ضعف از پیشانی خط حمله بارسا بروز کرد.

3) بتیس تیم فوق العاده ای بود.درست مثل همه لالیگایی های دیگر.آنها در یورولیگ صدرنشین گروهی هستند که میلان در آن حضور دارد و البته مثل بارسا بعد از برد بازی رفت، با تساوی از دیدار برگشت مقابل تیم ایتالیایی به این مسابقه آمده بودند.غیر از خواکین ستاره خستگی ناپذیر سفید و سبزها و البته گواردادو ستاره مکزیکی شان،دو بارسایی سابق یعنی مارک بارترا و کریستین تیو هم به نوکمپ آمده بودند تا شگفتی هفته دوازدهم لالیگا را ورق بزنند و در همان نیمه نخست نیمی از این اتفاق را به واقعیت بدل کردند.نیمه اول بارسا نمایشی معادل افتضاح داشت.با تنها یک موقعیت گل از روی ضربه ایستگاهی مسی و ضربه نامتعادل لنگلت، بدون کار های ترکیبی، بدون اینکه تیم ریتمش را پیدا کند و البته سست و شنماینده در ساختار دفاعی.ایرادها را می شد در خط حمله،خط میانی و خط دفاع پیدا کرد.جدا ازعدم پرس کافی روی دفاع حریف توسط مثلث تهاجمی،مثلث میانی بارسا از هم گسیخته به نظر می رسید و در برگشت ها فوق العاده کند عمل می کرد و این بار غیر از بوسکتس کم رمق این هفته ها، آرتو ملو و راکیتیچ هم در حد نام خودشان نبودند.ایراد سوم به دفاع راست بارسا معطوف می شد.جایی که معین نشد چرا نلسون سمدو با وجود ارائه نمایش های فوق العاده یکباره نیمکت نشین شد و سرخی روبرتو به پست غیر تخصصی اش برگشت.گل اول بتیس با ناکارامدی روبرتو و آسان گیری او روی مهاجم حریف حاصل شد اما گل دوم شاهکار مثلث خط میانی بود.در تصاویر آهسته این گل می گردد به وضوح ناکارمدی ملو،راکی و بوسکتس را پیدا کرد؛آنجا که توپ بعد از یک رفت وبرگشت مقابل دروازه بارسا در شرایطی به خواکین می سد که چهار بازیکن بتیس زودتر از سه هافبک بارسا به محوطه جریمه این تیم رسیده ابودند و در این شرایط طبیعی بود که از دست مدافعان و تراشتگن هم کاری برنیاید.

4) والورده اگر خجالت نمی کشید و حرمت کاپیتان دوم (بوسکتس) و یکی از ستاره هایش(راکیتیچ) را نگه نمی داشت باید هر سه هافبک خود را در آغاز نیمه دوم بیرون می کشید اما هم اینکه این تغییرات یکباره ریسک وحشتناکی داشت هم اینکه باید حرمت ها رعایت می شد.با این حال آرتور ملوی 23 ساله اولین گزینه ای بود که برای تعویض مناسب به نظر می رسید.جانشین او آرتورو ویدالی بود که طی هفته های اخیر کاری نموده تا همه آن چرت عجیب روی نیمکت در بازی سویا و اعتراض های مجازی و غیر مجازی اش را فراموش نمایند.باید در این بند به صورت جداگانه از ویدال و درخشش اش در بارسا می نوشتم اما متاسفانه همه چیز در شکست تلخ به بتیس حل شده.ویدال از همان بازی جام حذفی انگیزه ها و کارمدی اش را به رخ والورده کشید و در هر دو بازی رفت وبرگشت مقابل اینتر گزینه ای کارگشا در خط میانی نشان داد.شاید امروز بگردد او را با پائولینیو مقایسه کرد.یادتان بیاید سال قبل هیچ کس برای پائو در آغاز فصل تره هم خرد نمی کرد.پیراهنش را هیچ کس نخریده بود و همه می گفتند پرداخت 30 میلیون یورو برای بازیکنی 30 ساله که در لیگ چین بازی نموده حماقتی آشکار است اما پائو ستاره خط میانی بارسا طی فصل گذشته بخصوص همان مقاطع ابتدایی فصل شد.سال جاری تا حدودی این ماجرا برای ویدال نیز مصداق داشته است .ویدال در بایرن و یووه ظاهرا هر چه داشت عیان نموده بود و در31 سالگی شاید گزینه ای هیجان انگیز و کارساز برای بارسا به نظر نمی رسید اما حالا هر هفته که می گذرد توانمندی هایش را بیشتر بروز می دهد و جلوتر از راکیتیچ و حتی بوسکتس می تواند گزینه حضور در ترکیب اصلی باشد.کینگ آرتورو این بار در تیم از هم گسیخته بارسا یک تنه مامور نجات شده بود.او از آغاز نیمه دوم به بازی رفت و ضمن خراب کردن بازی هافبک های سرحال حریف برای موقعیت سازی و گلزنی عنصری معین نماینده بود.ویدال هم گل زد هم پاس گل داد اما درخشش او برای بازگشت بارسا کافی نبود.با این حال بدون شک می توان او را بهترین بازیکن بارسا در روز شکست نامید.ستاره شیلیایی بعد از سوت خاتمه هم همبازی های سرخورده تیمش را خیلی زود ریکاوری روحی کرد تا نشان دهد قدرت رهبری لازم را بین بارسایی ها پیدا نموده است.

5)بارسا دو بار تا آستانه بازگشت به بازی پیش رفت اما هر بار یکی از ستاره ها همه چیز را بهم ریختند.دفعه اول وقتی پنالتی مسی بازی را 2 بر یک کرد همه سودای بازگشت و حتی پیروزی را در سر می پررواندند که تراشتگن با اشتباهی شبیه آنچه در فصول نخست حضورش در بارسا انجام می داد، اختلاف را دوباره به دو گل رساند.دفعه بعد که همکاری مونیر و ویدال نتیجه بازی را به 3-2 تغییر داد زمان برای بازگشت و حداقل نباختن در نوکمپ مناسب به نظر می رسید اما این بار اخراج راکیتیچ وضعیت را وخیم کرد و تیم حریف که در فاز حمله فوق العاد ه بود ضربه چهارم را هم از همان نقطه ضعف ابتدای بازی در خط دفاع(سرخی روبرتو در دفاع راست) به بارسا وارد کرد.نمایش درخشان ویدال و مونیر، به علاوه جانفشانی های سوارز و پیکه دوباره کاری کرد تا بارسا برای دومین بار با VAR به گلی که اختلاف را به حداقل می رساند، برسد اما زمانی برای بازگشت نمانده بود و اینچنین تیم والورده دومین شکست فصل و اولین باخت در خانه را بعد از مدتهای مدید تجربه کرد.

6)بارسا حالا یک سوم امتیازها را از دست داده و با وجود سخت تر شدن لالیگا شبیه قهرمان ها به نظر نمی رسد.تیمی که فصل قبل 36 هفته نباخت و رکورد زده بود حالا دو باخت در 12 هفته ابتدایی فصل داشته و آمار گل خورده هایش بیداد می نماید.تیمی که در کل فصل گذشته 29 گل دریافت نموده بود حالا طی 12 بازی 18 گل خورده و غیر از دو بازی نخست کلین شیت نداشته است.بارسایی که فصل قب از هفته سوم صدرنشین شد و صدرنشین ماند تا با 14 امتیاز اختلاف قهرمانی را چهار هفته زودتر از خاتمه فصل جشن بگیرد حالا صدر را هر هفته به حریفانش تعارف می نماید و در همین 12 هفته یکی دو بار این صندلی را از دست داده است.یکشنبه شب بعد از باخت در نوکمپ می شد این اتفاق باز هم تکرار گردد.همشهری به پا خاسته ،اسپانیول با برد مقابل سویا می توانست در امتیاز 24 با بارسا شریک گردد اما سویا برنده آن بازی بزرگ شد و حالا همراه با اتلتی و آلاوس در یک قدمی است ضمن اینکه خطر اسپانیول و رئال منقلب شده را هم می گردد احساس کرد.

7)شکست و نمایش پر ایراد بارسا قبل از بازی های ملی می تواند تبعات سنگینی برای این تیم داشته باشد.حالا آنها برای دو هفته در لالیگا نخواهند بود و در این خلا زمانی همه درباره ضعف های بارسا در این فصل و آمارهای منفی اش حرف می زنند.آنها بعد از این مقطع پر حرف و پر تحلیل باید در خانه اتلتیکومادرید بازی نمایند که نتیجه نگرفتن در آن مسابقه می تواند شرایط را وخیم تر کند.شاید باید امیدوار بود تا آن روز که راکیتیچ محروم خواهد بود ،کوتینیو و اومتیتی از مصدومیت برگردند و البته والورده فکری به حال خط میانی و سازمان دفاعی تیمش بکند.

• خلاصه بازی بارسلونا 3 - رئال بتیس 4 (ویدیو)
• سولاری برای خودش وقت خرید